Thursday, October 30, 2008

ഉമ്മ

ഉമ്മയെന്ന വാക്ക്
മനമൊട് ചേർത്തു
വയ്ക്കുന്നൊരരിയ
സ്നേഹത്തയൂട്ടി-
യുറപ്പിക്കുമെന്നല്ലാ-
തൊരുന്മാദനടനവുമാടുകില്ല,
കാണാതൊരാഴവും
പരപ്പും തേടുകില്ല,
നമുക്കിടയിൽ.

കേട്ടുനില്‍പ്പവന്റെ
വെകിളിപ്പിടിച്ച
ജ്വരജല്പനങ്ങൾ
നമ്മുടെ സ്വാസ്ഥ്യം
കെടുത്തുവതെങ്ങിനെ?

9 comments:

  1. code.. code... code... :)

    ReplyDelete
  2. നല്ല എന്ന കവിത
    ഉമ്മയും അമ്മയും ചേർന്നൊരു മലയാളമാണ് നമ്മുടെത്.
    അത് നഷ്ട്പെടാതെ നമ്മുക്ക് നോക്കാ

    ReplyDelete
  3. നന്നായിരിക്കുന്നു
    ആശംസകൾ

    ReplyDelete
  4. ഉമ്മയെന്ന വാക്ക്...
    ഈ വാക്കാണ് ഞാന്‍. ഈ വാക്കില്ലാതായാല്‍...

    ReplyDelete
  5. തീര്‍ച്ചയായും...:-)
    ഓ.ടോ..നെടിയെടുത്തവര്‍ ഏറെ..ലഭിച്ചവര്‍ എത്ര?;-) ഞാന്‍ ഓടി..

    ReplyDelete
  6. പറയാന്‍ മറന്നു..വല്ലാതെ ഇഷ്ടമായി..:-)

    ReplyDelete
  7. വളരെ നല്ല വരികള്‍!

    ReplyDelete
  8. സന്ധ്യാ,

    അനൂപ്,

    നജൂസ്,

    കാപ്പിത്സ്,

    ആഗ്നേയ, കണക്കിൽ ഞാൻ പണ്ടേ മാത്സാ ;)

    വാൽമീകി മാഷെ,

    മഹീ,


    എല്ലാവർക്കും നന്ദി :)

    ReplyDelete