Thursday, October 30, 2008

ഉമ്മ

ഉമ്മയെന്ന വാക്ക്
മനമൊട് ചേർത്തു
വയ്ക്കുന്നൊരരിയ
സ്നേഹത്തയൂട്ടി-
യുറപ്പിക്കുമെന്നല്ലാ-
തൊരുന്മാദനടനവുമാടുകില്ല,
കാണാതൊരാഴവും
പരപ്പും തേടുകില്ല,
നമുക്കിടയിൽ.

കേട്ടുനില്‍പ്പവന്റെ
വെകിളിപ്പിടിച്ച
ജ്വരജല്പനങ്ങൾ
നമ്മുടെ സ്വാസ്ഥ്യം
കെടുത്തുവതെങ്ങിനെ?

9 comments:

Sandhya said...

code.. code... code... :)

Unknown said...

നല്ല എന്ന കവിത
ഉമ്മയും അമ്മയും ചേർന്നൊരു മലയാളമാണ് നമ്മുടെത്.
അത് നഷ്ട്പെടാതെ നമ്മുക്ക് നോക്കാ

Unknown said...

നന്നായിരിക്കുന്നു
ആശംസകൾ

നജൂസ്‌ said...

ഉമ്മയെന്ന വാക്ക്...
ഈ വാക്കാണ് ഞാന്‍. ഈ വാക്കില്ലാതായാല്‍...

കാപ്പിലാന്‍ said...

good

ആഗ്നേയ said...

തീര്‍ച്ചയായും...:-)
ഓ.ടോ..നെടിയെടുത്തവര്‍ ഏറെ..ലഭിച്ചവര്‍ എത്ര?;-) ഞാന്‍ ഓടി..

ആഗ്നേയ said...

പറയാന്‍ മറന്നു..വല്ലാതെ ഇഷ്ടമായി..:-)

ദിലീപ് വിശ്വനാഥ് said...

വളരെ നല്ല വരികള്‍!

മയൂര said...

സന്ധ്യാ,

അനൂപ്,

നജൂസ്,

കാപ്പിത്സ്,

ആഗ്നേയ, കണക്കിൽ ഞാൻ പണ്ടേ മാത്സാ ;)

വാൽമീകി മാഷെ,

മഹീ,


എല്ലാവർക്കും നന്ദി :)