എന്റെ മനസ്സിലെ തീകനലിലാടുന്ന
തെയ്യത്തിനെയടക്കി നിര്ത്തുവാ-
നാവില്ലിനി നിന്റെ മിഴിനീര്ത്തുള്ളിക്ക്.
എന്റെയുള്ളില് തറച്ച് കയറിയത്
നിന് മൌനത്തിന് കൂരമ്പുകള്.
വാര്ന്നോഴുകിയ ചുടുചോരതന്
തീഷ്ണതയില് വെന്തുരുകി
വെണ്ണീറായത് നമുക്കായ് നാം
നെയ്ത് കൂട്ടിയ സ്വപ്നങ്ങളും ഞാനും.
അകലെയെവിടെയോ നീ നിന്
മൌന വ്രതം മുറിയ്ക്കുന്ന വേളയില്
ആരോ എനിയ്കൊരുരുള-
പിണ്ഡം വയ്ക്കും, ബലികാക്കകള്
അത് കൊത്തിവലിയ്ക്കാതെ എന്
പാഴ്ജന്മത്തിന് നേര് വിളിചോതും.
മൌന മേഘങ്ങളോരു മൌന-
രോദനം പോലും സമ്മാനികാതെ
കടന്ന് പോകും, ഓടുവിലവ നിന്നരികില്
ഒരു മൌന ഗീതമായ്’ പെയ്തൊഴിയും.
Sunday, April 22, 2007
മൗനമേഘങ്ങള്
Friday, April 13, 2007
'വിഷു ആശംസകള്'
Monday, April 02, 2007
യാത്രാചരിതം അവസാന ഘട്ടം
ഓടിയല്ലോ നടക്കുന്നു
തെക്കോട്ടും വടകോട്ടും
അടുക്കുന്നു പെറുക്കുന്നു
മുറയ്ക്കവ വെയ്ക്കുന്നു
ഫ്രിഡ്ജിലെ ഫ്രോസണാം
കറികളിലോക്കയും
ലേബലുകറക്റ്റെന്ന്
നോക്കിയുറപ്പിച്ചും
കിച്ചണില് സിങ്ക്കും
ക്യബിനറ്റും ഫ്ലോറും
ഓവനും മൈക്രോയും
വെടുപ്പാക്കി വയ്ക്കുന്നു
കിടപ്പ് മുറിയിലെ
തൊട്ടിലും കട്ടിലും
ഷെല്ഫ്ലെ വസ്ത്രവും
മുറയ്ക്കടുക്കി വയ്ക്കുന്നു
ബാത്റൂമ്മും സിങ്കും
ക്ലോസറ്റും ഷവറും
സ്പോട്ട് ഫ്രീആയതിന്
വെട്ടം കണ്ണുകളിലടിക്കുന്നു
ലിവിങ്ങ് റൂമിലെ നോന്-
ലിവിങ്ങ് സോഫയും
ടിവിയും പൊടിയടിച്ച്’
പൊടിലെസ് ആക്കുന്നു
കാര്പ്പറ്റ്വീരനാം വാക്യൂം
ക്ലീനറെ ടവല്ലാല്
തഴുകി പൊട്ടും തൊട്ട്
ഹൈബര്നേഷന് വയ്ക്കുന്നു
ഒടുവില് സമയമായ്
ഫ്ലൈറ്റിനു നേരമായ്
വിതുമ്പുന്ന ഉള്ളാലെ
കാന്തനെ നോക്കുന്നു
കണ്ണുകള് പരസ്പരം
ഉടക്കിയോരുനിമിഷം
യാത്രാ മൊഴികൈമാറി
മൌനമായ്...
കുട്ടികളെ നോക്കിതിരി-
ഞ്ഞൊരു നേരം കേട്ട
ചട്ടമ്പിതന് ചിരിയില്
നേരിയ സന്ദേഹം.
തിരിഞ്ഞു നോക്കുമ്പൊള്,
വീണതല്ലോ കിടക്കുന്നു
പൂട്ട്പോട്ടിയ ലേബലൊട്ടിചതാം
നാല് പെട്ടികള് മുകളില്
കുട്ടികള് അരികില്
കാന്തനും പിന്നെയീ ഞാനും.